Italiaanse “Machina Mercurialis exhibens motum Mercurii in Ellipsi circa Solem inequabiliter progredientis” – Mercurius toestel dat aantoont hoe de beweging van Mercurius in een ellips om de Zon ongelijkmatig verloopt.
Het andere instrument is een Italiaanse kwadrant.
De unieke 18e eeuwse Italiaanse Machina Mercurialis laat zien dat Mercurius’ omloop heel excentrisch is. Dat verklaart het verschijnsel dat vanaf de aarde de planeet nu eens snel, dan weer langzaam lijkt te lopen. In het perihelium is de planeet slechts 46 miljoen km van de zon verwijderd, maar in het aphelium bedraagt de afstand 70 miljoen km. Het perihelium van de baan beweegt heel langzaam rond de zon. Men noemt dit precessie. 19de eeuwse astronomen observeerden de omloop van Mercurius heel nauwkeurig, maar konden de omloop niet verklaren louter op basis van de Newtoniaanse mechanica. Gedurende tientallen jaren bleef de afwijking tussen de waargenomen en de voorspelde positie een raadsel. Sommigen veronderstelden dat er zich een andere planeet (Vulcanus genoemd) tussen de baan van Mercurius en de zon bevond en voor het verschil verantwoordelijk was. Het echte antwoord kwam van Einstein die met zijn Algemene Relativiteitstheorie de juiste verklaring gaf voor de eigenaardige beweging van de baan van Mercurius.