Van dit staand horloge werden twee exemplaren gemaakt. De ene ervan, de premier parti, is onderdeel van de Zuylenburgh Collectie. De andere, de contre parti, staat in het Rijksmuseum in Amsterdam. Het mechaniek van dit paar staande horloges is gemaakt door Andries Vermeulen, een van Nederland’s beste klokkenmakers uit het begin van de 18e eeuw. Evenals zijn wat vroegere tijdgenoot Bernard Van Der Cloesen kwam hij uit Emmerik. Hij vestigde zich in Amsterdam, waar hij zich al spoedig grote faam verwierf.
De maker van de klokkenkast is niet bekend. Het was wellicht een Fransman die de speciale Boulle techniek beheerste waarmee dit meubel is ingelegd , maar het is ook niet uit te sluiten dat de kasten in opdracht door het atelier Boulle zijn vervaardigd. De kast is van eikenhout, belijmd met ebbenhout, schildpad op rode grond, messing, tin en paarlemoer. Het model van de klokkenkast is typisch Nederlands.
Andre Charles Boulle
Voorlopig restauratieverslag.
Het staand horloge wordt gerestaureerd. Die restauratie is begonnen met de fixatie van alle losgeraakte messing- en schildpad fineer. Messing en schildpad zijn in tegenstelling tot hout weinig tot niet hygroscopisch en reageren dus ook niet op veranderingen van de relatieve luchtvochtigheid. Hout doet dat wel waardoor er spanningen ontstaan tussen de verschillende materialen. Het gevolg daarvan is dat die materialen of onderdelen ervan los komen te zitten. De onderdelen zijn nu opnieuw verlijmd met collageen lijm.
Bij het verlijmen van het fineer op de linkerzijde van de onderkast is een deel van het blindhout ingestort. Hier bleek door de aanwezigheid van eiken spinthout een groot deel van het blindhout door houtworm te zijn aangetast. Grote delen van het fineer zijn gelicht waarna het onderliggende blindhout met Paraloid B72 geconsolideerd werd. De oneffenheden zijn daarna met een mengsel van kurkkorrels en Paraloid opgevuld. Hierop kon het fineer weer bevestigd worden.
De ontbrekende rug en de constructie waarmee de hoed op de kast bevestigd is, zijn naar analogie van de Vermeulen contre parti uit het Rijksmuseum gereconstrueerd. Ontbrekende profiellijsten zijn bijgemaakt in perenhout. Deze zijn hierna zwart gebeitst met achtereenvolgens tanine, campèche en ijzeracetaat, om een goede ebbenhout immitatie te krijgen. Begin maart 2011 is begonnen met het bijmaken van het ontbrekende messing- en schildpadfineer, waarna de vernis wordt gereinigd.